دوربین های مداربسته بی سیم به صورت کلی به دو صورت بی سیم آنالوگ و بی سیم دیجیتال تقسیم می شوند. هر یک از این سیستم ها از تکنولوژی کاملا متفاوتی برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند.
دوربین بی سیم آنالوگ
دوربین بی سیم آنالوگ از طریق تبدیل سیگنالهای تصاویر به سیگنال های رادیویی امکان انتقال آنها را فراهم می آورد. خروجی فرکانسی این دوربین ها با توجه به برد آنها متفاوت است اما امروز استفاده از آنها تا حد زیادی محدود شده است.
دوربین های بیسیم آنالوگ در کنار سادگی و ارزان قیمت بودن اشکالات زیادی دارند که کاربرد انها را محدود می کند.
در مرحله اول سیگنال این دوربین ها به شدت به شرایط محیطی و نویزهای الکترومغناطیسی حساس است. در واقع در صورتی که موانع موجود در راه زیاد باشند یا شرایط جوی مرطوبی در محل وجود داشته باشد سیگنال دوربین به شدت افت خواهد کرد.
در مرحله دوم برندهای معتبر دوربین های مداربسته امروزه کمتر تمایلی برای تولید این دسته از دوربین های نشان می دهند و متاسفانه تنها دوربین های بیسیم قابل دسترسی در بازار ایران دوربین های با برندهای ناشناخته است که معمولا عمر مفید بالایی نیز ندارند.
دوربین بی سیم دیجیتال (IP)
دوربین های شبکه بیسیم معمولا از تکنولوژی وای فای (Wifi) برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. این تکنولوژی امکان انتقال حجم بسیار بیشتری از اطلاعات با سرعتی به مراتب بالاتر را فراهم می اورد. فرستنده های دیجیتال حساسیت کمتری نسبت به نویز و شرایط محیطی دارند.
البته معمولا دوربین هایی که خود دارای آنتن وای فای هستند از برد انتقال زیادی برخوردار نیستند و برای استفاده حرفه ای از دوربین های به صورت بیسیم باید از انتن های حرفه ای دیجیتال استفاده شود.
چرا کاربرد دوربین های بی سیم محدود است؟
کاربری دوربین های بیسیم خیلی محدود تر از دوربین های عادی مداربسته است. این موضوع یک دلیل منطقی دارد. این دوربین های به صورت کلی از ثبات زیاد مناسبی برخوردار نیستند. به ویژه در مورد دوربین های بی سیم آنالوگ این موضوع به مراتب قابل درک تر خواهد بود.
فرستنده های آنالوگ و دیجیتال دوربین مداربسته
برای ارسال اطلاعات به صورت آنالوگ یا دیجیتال میتوان از فرستنده های آنالوگ یا دیجیتال ارسال اطلاعات استفاده کرد. برای اطلاعات بیشتر در رابطه با این فرستنده می توانید مقالات فرستنده رادیویی آنالوگ دوربین مداربسته یا نانو استیشن را مطالعه کنید.
